با سلام خدمت دوستان گلم
باید منو ببخشید که میام داخل وبلاگت
باید عرض کنم من از اینکه میام داخل وبلاگت قصد بدی ندارم من از سال 1380
وبلاگ داشتم و خیلی دوست داشتم از تجربه دیگران در زمینه کارهام استفاده کنم
و همه سیستم های وبلاگدهی هم رفتم
و الان نیز خیلی دوست دارم از تجربه دیگران استفاده کنم
من به همه وبلاگ ها سر میزنم و از مطالبشون نهایت استفاده میکنم حتی اگر یک جمله باشد
چون عقیده داشتم اونایی که وبلاگ میزنند حرفای دلشون را داخلش میذارن شاید تجربه ی زندیگیشون را
و خیلی از شما وقتی نظری میذارم میایید و به من توهین میکنید
من دوست دارم همینطور که من از تجربه شما استفاده میکنم از
تجربه منم استفاده کنید
شما حتی اگر نیایید داخل وبم نظر هم ندید
یا حتی نظرم هم پاک کنید مهم نیس چون من از وب خوبتون نهایت استفاده را برده ام
و خیلی دوست دارم از تجربیاتتون برای من بگید
من همیشه دوست دارم چیزی یاد بگیرم یا ببینم دیگران به چه چیزی فکر میکنند
خلاصه باید منو ببخشید
من میتونم بیام داخل وبت و بدون نظر گذاشتن برم واز مطلبت استفاده کنم ولی این کار نهایت نامردی
کسی که این همه زحمت میکشه وب میزنه و وقتشو میذاره
بخوای بدون نظر دادن وبلاگشو ترک کنی
این عقیده منه
و من قصد مزاحمت و اذیت شخصی را ندارم
چند وقت پیش یکی از دوستان در وبلاگش یک عکس خیلی حرفه ای و قشنگ درست کرده بود و زیرش نوشته بود فکر کردن به گذشته مانند دویدن به دنبال باد است و خیلی روی من تاثیر گذاشت خیلی خوشم امد و خیلی بدردم خورد.
متشکرم یا حق خسته نباشید.

رفیق دوران مهد کودکم نه تنها ازدواج کردبلکه طلاقم گرفت.

منم هنوز دارم پاندای کنگ فوکار دانلود میکنم